Christchurch

23 maart 2019 - Christchurch, Nieuw-Zeeland

NZ is in rouw. Met een brute aanval op twee moskeeën door een extreem rechtse terrorist is NZ haar onschuld verloren. Gisteren was ik in de supermarkt en er waren 2 minuten stilte. Bij een andere winkel werd gevraagd naar een bijdrage voor de slachtoffers. Het trof me flink. 

Elk land dat voor de eerste keer met terrorisme te maken heeft, heeft dat gevoel van onveiligheid “ook bij ons dus”. En de onzekerheid hoe ziet de toekomst eruit? De meeste mensen die ik sprak zijn vol lof over hun premier, Jacinda Ardern. Inderdaad een sympathieke vrouw en komt slagvaardig over. Tot nu toe heeft ze het lastig gehad, samenwerken met een rechtste partij is niet makkelijk. Mooie speech heeft ze gehouden, ze heeft NZ-ers niet tegen elkaar opgezet maar verbroederende taal gesproken. Hij, de terrorist, is niet welkom in NZ, hij hoort hier niet; de getroffenen zijn onze medelandgenoten, wij zullen voor hen zorgen. Om zo de escalatie van evt onderliggende islamofobie tegen te gaan. 

En dan nogwel in Christchurch dat er nog zo geschonden bij lag, toen wij er onlangs waren. Een heel nieuwe stad is het geworden (vergelijk Rotterdam) waar bewoners zijn weggegaan omdat het hun stad niet meer was, ze konden zich niet meer oriënteren, moesten naar de straatnaambordjes kijken om te weten waar ze waren. Ik heb onlangs een inwoner gesproken die nu in een dorp 40 km naar het noorden woont. Hij is niet alleen zijn stad kwijt maar ook zijn buren en vrienden, iedereen is ergens anders gaan wonen. Het ziekenhuis was vroeger om de hoek en ook alle voorzieningen van de stad. Hij woont in een wijk met allemaal rijke Pákeha’s, niet zijn oude maten. Zijn leven is totaal veranderd. Hij gaat binnenkort weer verhuizen, het maakt niet uit om weer opnieuw te beginnen, hij was hier toch nog niet geaard. Ook na die twee aardbevingen was er medeleven en verbroedering onder de bevolking. 

Ik heb NZ ervaren als veilig. We hebben de camper 4 dagen op een freecamp laten staan toen we de lange fietstocht maakten en hij stond er nog. Maar ook onderweg, mensen zijn vriendelijk, knopen makkelijk een praatje aan en willen wel vertellen over hun streek. Het is op veel plekken vrij stil, maar het voelde nooit vervelend. Ok, we hebben de problemen ook niet opgezocht. Bij veerboten en andere evenementen waar ik van tevoren online geboekt had hebben we maar een keer de barcode hoeven scannen, we konden zo inchecken. Dat zal nu wel anders worden. Volgende week ga ik met het vliegtuig heen en terug met de trein en een ferry en ik verwacht dat het dan wel anders zal zijn. 

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

1 Reactie

  1. Nel Kuijper:
    23 maart 2019
    Ja Wilo de mensen worden regelmatig door elkaar geschud. De ene keer een natuurramp en dan weer een aanslag. Hier in Utrecht zijn mensen in de tram doodgeschoten door een gek. Gisteren een mega stille tocht.
    Ook in de politiek een aardverschuiving. Nog heel veel fijne ervaringen gewenst in je NZ- tijd.
    Hartelijke groet Nel