Reizen met de camper Piggelmee valt wel mee, het is ok

Piggelmee een verhaal apart. Toegegeven, hij is 25 jaar oud, een beetje op leeftijd, van een Frans merk, niet echt bekend hier en omgebouwd tot een linksrijdende wagen. Zie hier in een notendop waar het allemaal mis kan gaan. En inderdaad hij heeft wat complicaties, maar dat Oege dat twee keer moest meemaken was minder leuk. We, Willemijn-Oege-Phebe-Mirre en ik, zijn op weg gegaan, het was hard werken voor Oege, de versnelling erin gooien en geen stuurbekrachtiging. En na 4 dagen begaf de koppelingspedaal het midden op een steile heuvel omhoog. Geen bereik met telefoon om Paul te bereiken. Dus Willemijn rende de heuvel op en voor ze terug was hadden wij al hulp gekregen van een behulpzame Pákeha (hier geboren inwoner met westerse achtergrond die vaak rijk is en nogal een uitgesproken mening heeft) met een flinke pick-up truck met zwaailicht die ons de heuvel optrok naar een veilige parkeerplaats langs de weg. Natuurlijk regende het, dat hebben we telkens met panne, en het was eind van de middag, tijd om te koken-eten-slapen-met kinderen. Maar ja, met wild kamperen wordt niet bedoeld op de vluchtstrook van de snelweg. Dus gebeld met de AA, de NZ-evenknie van de wegenwacht. Op het lidmaatschap van Paul mochten we bij uitzondering één keer gesleept worden naar een garage, als ik maar de importbruid speelde van Paul, dat had Willemijn bedacht. Want net zoals in Nederland is het lidmaatschap op naam. Die avond zijn we opgeladen op een truck en zo Tauranga binnengereden. Die nacht hebben we gekampeerd op de parkeerplaats van de garage. Pas de volgende morgen was duidelijk waar we waren. Na veel heen en weer gebel is afgesproken dat Piggelmee gerepareerd zou worden, hij kreeg een nieuwe clutchcabel, was broken, en we besloten om met een gehuurde 6-berth camper ons rondje Noordereiland te vervolgen. Na 7 dagen waren we terug. De kabel was vervangen en Piggelmee reed weer als een zonnetje. 22 km verder wilde hij niet meer schakelen in de eerste versnelling en Oege was er klaar mee. Hij is met Willemijn en kids met het vliegtuig naar het Zuidereiland vertrokken. Paul en ik hebben Piggelmee opgehaald. Terug in Coromandel kreeg hij een totale make-over aan de onderkant. Toen we de familie op 20 december ophaalden van het vliegveld in Auckland was alles verholpen en APK goedgekeurd. 

Op 26 dec zijn we, de familie en ik, weer op weg gegaan naar Northland. De eerste dag had Oege nog steeds een probleem met de 1e versnelling en later met de achteruit, dat laatste is zo gebleven, verder reed hij prima. Meer jammer was dat de 2e dag de waterpomp het niet goed meer leek te doen, sterker nog ik kreeg natte voeten achterin. Een lekkage op de plek dat de waterslang gesplitst werd in keuken en badkamer. We zijn gewoon doorgereden en hebben alleen als het noodzakelijk was de pomp aangezet. Het heeft nog 3 keer gelekt. Op stoffige wegen, onverhard, hadden we ineens erge last van stof in de auto, zo erg dat het rookalarm afging. Dus er zit nog steeds een lek achterin die zo de stof en de uitlaatgassen binnen laat. We hebben er 10 dagen mee gereden en Oege had steeds meer vertrouwen in de auto, motor technisch gezien. In middels heeft Paul de waterlekkage en de stoflekkage verholpen en kunnen wij ons rondje Zuidereiland gaan maken. Paul zegt er veel vertrouwen in te hebben want technisch gezien rijdt Piggelmee als een zonnetje en nog zuinig ook. Hij trekt makkelijk door de bergen. We gaan het zien. We laden onze elektrische fietsen achterop, want er zijn hier hele mooie fietsroutes over oude spoorlijnen en handelsroutes aangelegd. En hebben uiteindelijk 12 dagen gefietst.

En ja hoor, na 5221 km in 5,5 weken heeft Piggelmee ons weer veilig thuisgebracht. Hij reed heel soepel, heeft geen druppel olie verbruikt, zonder turbo zakt hij wel snel terug op een steile heuvel en vluchten we naar de “slow vehicle lane”. Jammer dat ik niet heb kunnen rijden, ik mag alleen nog in een auto met stuurbekrachtiging na het ongeluk. Toen het koud was en veel regende waren we heel blij met zo’n huis op wielen. Je ruimt je ontbijt op en start de auto en rijdt verder. Een prima optie in zo’n land als dit. Ook onderweg kun je stoppen en lunchen, je doet je inkopen voor een paar dagen, zorgt dat je water hebt en het afval water is ‘gedumpt’ en je kunt ‘self containt’ een dag of 2-3 op de mooiste gratis campings staan midden in de natuur.