Festival
30 januari 2019 - Gordon, Nieuw-Zeeland
Vijf dagen lang was er het Ignition festival voorheen ‘Kiwi Burning”. Een variant op de ‘Burning Man’ in de VS. Ik was terug in de tijd, de Woodstock tijd, lekker warm weer, fancy dressings, nakend people, veel marihuana en lachgas, vega eten, psychedelische sfeer. En dan de muziek, daar voelde ik me niet echt bij thuis. Alleen maar die Dance dreun 24-7, ik herken er nauwelijks muziek in. Oordoppen hielpen niet in bed. Dus op den duur was ik net zo lazy als de rest maar niet van de wiet. De idee was: iedereen blijft 5 dagen op het terrein en heeft water en voedsel voor die dagen meegenomen, niemand laat afval achter. Alles wordt gedeeld met elkaar. Er waren veel optredens van allerlei aard, dansen, yoga, crea-bea, massages, noem maar op. In de rivier die langs het terrein liep nam ik een alternatieve douche. Wc’s zijn nooit zo schoon.
Paul heeft een mobiele keuken met barista machine en had 8 kg vers gebrande koffiebonen meegenomen, 20 liter melk, suiker en chocolade drank. Hij heeft 5 dagen van 9-21 koffie geschonken. Als er iets op was meldde hij dat en binnen de kortste keren was er weer melk, suiker of koffie. Er werd vaak nog meer op de bar gezet, chips, fruit en koekjes ed. Hij had hulp van een aantal vrouwen die het duidelijk vaker hadden gedaan. En soms van iemand die er niets van bakte. Ik heb het iedere dag ook een paar uur geprobeerd. Maar soms was ik het lawaai zo beu dat ik me terugtrok in de camper en een boek ging lezen. Ik merk dat ik me minder laat meesleuren in het feestgeruis dan vroeger, ik houd meer de controle.
De vierde avond werd een grote houten ‘Alfred Jodokus Kwak’ verbrand, die als glijbaan dienst had gedaan. Het was een feestelijke evenement. Op het laatst gingen alle kleren uit en liepen mensen rond het vuur. Ik leek naar een feest van de Galliërs te kijken.
De laatste avond werd de tempel aangestoken, dat was een stil en plechtig moment. Iedereen had in de loop van de dagen een wens of verwensing in de tempel kunnen leggen en die werden ook mee verbrand. De symbolische verbranding werkte bij mij ook, ik heb mijn boosheid over de scheiding die ik altijd nog heb/had de lucht in gelaten en het lijkt te helpen. Ik laat weer wat meer los. Ik heb wat foto’s en filmpjes geüpload over het festival.
Gisteren was de afkickdag en vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de trip naar het Zuidereiland.
Én houdt ons op de hoogte, dingen waar ik tenminste geen weet van had. 't Beste, hartelijke groeten. Gepke
Door jouw blog met foto's krijg je een prachtige beeldvorming van dit land.
Geniet er van.
(denk ik ook vaak). Nu óp naar een volgende avontuur. Alle goeds! Hennie
Zo’n bijeenkomst werkt beter dan het RIAG hier. Volkomen reinigend.
Prachtige natuur erbij. Geweldig